madzia
Administrator
Dołączył: 30 Paź 2007
Posty: 135
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 18 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Kraków
|
 Wysłany: 20 Lut 2010 23:27 Temat postu: Krótkie pomoce liturgiczne |
|
|
PRZYGOTOWANIE
SPOSÓB WYKONYWANIA POSŁUGI
opr. Wojciech Kosmowski
O MODLITWIE POWSZECHNEJ
Modlitwa powszechna jest modlitwą błagalną - lud odpowiada na Słowo Boże przyjęte z wiarą i zanosi do Boga prośby wykonując wynikającą z chrztu funkcją kapłańską. Powinna ona być stosowana z zasady we Mszach Świętych sprawowanych z udziałem ludu.
Przewodniczący celebracji z miejsca przewodniczenia rozpoczyna i kończy modlitwę powszechną. Odczytywanie wezwań tej modlitwy nie należy do kapłana. Wezwania wygłasza diakon lub kantor, lub lektor, lub inny wierny świecki. Wskazana jest reprezentacja ruchów, wspólnot, grup apostolskich.
Posługujący może to czynić z ambony lub innego odpowiedniego miejsca.
W posłudze modlitwy wiernych można wyróżnić dwa etapy: przygotowanie wezwania (albo jego wybór) i wygłoszenie go na liturgii. Funkcja liturgiczna polega na odczytaniu wezwania modlitwy powszechnej.
PRZYGOTOWANIE DO POSŁUGI
DUCHOWE
Liturgia jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego. Posługa liturgiczna nie ogranicza się tylko do czynności spełnionej w liturgii, lecz jest także diakonią we wspólnocie. Zaangażowanie w posługę modlitwy może być związane z podjęciem funkcji zelatorki (gorliwa wyznawczyni czegoś, kobieta usilnie starająca się o coś) Żywego Różańca, opiekuna czy uczestnika spotkań modlitewnych. Przygotowywanie wezwań modlitwy powszechnej i jej wygłaszanie stanowi dopełnienie i źródło innych dzieł modlitewnych. W szczególny sposób można to dostrzec podczas sprawowania Eucharystii z udzieleniem sakramentów. W liturgii sakramentu chrztu wskazane jest, aby do posługi modlitwy zaprosić chrzestnych lub przedstawicieli rodziny dziecka. Oni są pierwszymi, którzy powinni się modlić w intencji dziecka i innych do tej modlitwy zachęcać . Podobnie w liturgii sakramentu małżeństwa należy wychowywać wspólnotę do tego, aby modlitwę za nowożeńców zanosili przede wszystkim ci, którzy są członkami rodziny i ich przyjaciółmi.
TECHNICZNE
a) Podczas prób przed liturgią należy zwrócić uwagę na:
1) ćwiczenia artykulacji i dykcji, ewentualnie ćwiczenie śpiewu; nie mogą pełnić tej funkcji osoby nie umiejące czytać (śpiewać) wyraźnie;
2) określić ile osób ma pełnić tę posługę - jeśli jest odpowiednia liczba przygotowanych osób, to posługujących może być tylu, ile jest wezwań;
3) uzgodnienie treści i kolejności wezwań oraz miejsca, które mają zająć posługujący przed liturgią;
4) upewnienie się czy jest wyznanie wiary i homilia i określenie kiedy należy podejść do mikrofonu;
5) sposób podchodzenia do ambony (innego odpowiedniego miejsca) i odchodzenie na miejsce; droga do przejścia powinna być jak najkrótsza. Jeśli więcej osób podaje intencje wskazane jest, aby do odczytania wezwań podchodził zespół prowadzony przez ceremoniarza;
6) strój posługujących: odświętny (np. mężczyźni: garnitur) albo regionalny, w żadnym przypadku nie powinien być zbyt swobodny, roboczy lub plażowy, kobiety nie powinny nosić zbyt krótkich sukienek.
b) uzgodnienia z innymi uczestnikami celebracji
Każdą akcję liturgiczną należy dobrze przygotować ze współdziałaniem wszystkich zainteresowanych.
1) główny celebrans lub osoba przez niego wyznaczona (np. animator liturgiczny, ceremoniarz) sprawdza przygotowane wezwania;
2) z głównym celebransem lub ceremoniarzem należy uzgodnić czy jest wezwanie wiary i homilia;
3) z organistą, scholą należy uzgodnić czy jest wyznanie wiary i homilia;
4) ze scholą należy uzgodnić sposób korzystania z mikrofonu, jeśli modlitwa powszechna jest czytana ze wspólnego ze scholą mikrofonu;
5) posługujący do modlitwy wiernych powinni uzgodnić między sobą kto jakie intencje czyta i w jakiej kolejności.
BEZPOŚREDNIE
Tuż przed celebracją należy pamiętać o tym, że:
1) posługujący przychodzą do zakrystii w zależności od rodzaju celebracji na co najmniej 15 minut (w dni powszednie) - 30 minut (w święta i uroczystości) przed liturgią;
2) następują ostatnie uzgodnienia (dobór wezwań, uwzględnienie intencji mszalnych);
3) estetyczną, nie podartą kartkę z wezwaniami napisanymi lub wydrukowanymi czytelnie (wielkość czcionki 12-14 pkt) należy włożyć do odpowiedniej oprawki i przygotować na ambonie lub w pobliżu innego miejsca wygłaszania modlitwy; druga kopia zawierająca przynajmniej tekst wezwania kapłana do modlitwy, ilość wezwań i modlitwę końcową, powinna być przygotowana dla głównego celebransa;
4) działanie mikrofonów należy sprawdzić przed liturgią (głośność, długość kabli, sposób włączania i wyłączania, ustawienie i sposób zmiany ustawienia) by uniknąć niespodzianek w czasie liturgii;
5) wspólna modlitwa zespołu służby liturgicznej i chwila skupienia w ciszy;
6) zajęcie przygotowanych miejsc jeszcze przed liturgią w kolejności wykonywanych wezwań (jeśli funkcję tę pełni lektor to idzie w procesji wejścia razem ze wszystkimi posługującymi w prezbiterium).
I KONSTRUOWANIE WEZWAŃ MODLITWY WIERNYCH - ZASADY OGÓLNE
1) Modlitwa wiernych składa się z 4 grup wezwań następujących kolejno:
a) w potrzebach Kościoła - rozwój Kościoła, papież, biskupi, kapłani, diakoni, misje, powołania, zjednoczenie chrześcijan, (archi)diecezja, katecheci, klerycy, seminaria, świątynie, prymicjanci, pielgrzymki;
b) za rządzących państwami i o zbawienie całego świata - rządzący, pokój, zbiory, instytucje, pogoda, zawody (np.lekarze, górnicy), młodzież, dzieci, rodzice, narzeczeni, poszanowanie praw człowieka, sprawiedliwość, postęp duchowy, polityczny, gospodarczy;
c) za tych, którzy znajdują się w trudnościach życiowych - cierpiących fizycznie i duchowo, znajdujących się w różnych potrzebach, niepełnosprawni, samotni, umarli i konający, rodzina zmarłego, emigranci, zniechęceni, pogrążeni w nałogach, grzesznicy, kuszeni, upadający, ofiary wypadków, katastrof, wojen i klęsk;
d) za wspólnotę miejscową - zgromadzeni na Mszy Świętej, intencje lokalnego Kościoła (parafii), miasto, solenizanci, potrzeby parafii, rekolekcje, misje parafialne, duszpasterstwa działające w parafii.
2) Kolejność wezwań w szczególnych okolicznościach może być inna: chrzest, bierzmowanie, zawarcie małżeństwa, pogrzeb.
3) Ilość i konstruowanie wezwań:
a) powinny być nieliczne (4-6);
b) ułożone w duchu wolnej mądrości (poprawne teologicznie, ułożone w sposób zgodny z przepisami Kościoła, napisane pięknym językiem, dostosowanym do potrzeb, duchowego przygotowania i poziomu intelektualnego uczestników);
c) zwięzłe;
d) wyrażające błagania (a nie dziękczynienie czy uwielbienie) całej wspólnoty; nie może być w niej pouczeń, wyjaśnień czy komentarzy, lecz intencja modlitewna przedstawiona Bogu;
e) wezwania muszą być zawsze przygotowane i sprawdzone, także we Mszach Świętych dla grup specjalnych;
f) jeśli w celebracji uczestniczą grupy wiernych z różnych narodów - można stosować wezwania w różnych językach.
II ZASADY UKŁADANIA WEZWAŃ
1. Odpowiedzi (inwokacje) wiernych:
a) po każdym wezwaniu wypowiadający intencje dodaje Ciebie prosimy, wierni odpowiadają Wysłuchaj nas Panie;
b) można stosować też inne aklamacje np.: Te rogamus, audi nos; Christe exaudi nos;
c) milczenie.
2. Różne formy wezwań.
Wszystkie wezwania danej modlitwy muszą mieć jednakową formę nawet wówczas, jeśli dajemy pojedyncze wezwanie (np. dotyczące intencji danej Mszy Świętej) do gotowej modlitwy.
Przy łączeniu jutrzni z Eucharystią można w liturgii dni powszednich użyć próśb z jutrzni (OWLG 94).
3. Nieustanna aktualizacja wezwań.
Modlitwa wiernych musi być nieustannie aktualizowana, stale pisana od nowa. Przy jej pisaniu należy uwzględnić:
a) intencje mszy świętej;
b) okres roku liturgicznego, obchody ku czci świętych, myśl dnia;
c) życie Kościoła, modlitwy za zdrowie pasterzy Kościoła oraz szczegółowe intencje np. papież - jego podróże apostolskie, papieskie intencje; biskup - rocznica ingresu, rocznica święceń, kapłani posługujący w parafii - rocznice ich święceń, imieniny;
d) dni i tygodnie modlitw w intencjach kościoła i świata;
e) życie parafii: pierwsza komunia święta, bierzmowanie, misje, rekolekcje parafialne, pielgrzymki, duszpasterstwa;
f) obchody i rocznice świeckie (22I, 8III, 3V, 1IX, 17IX, 11XI...), egzaminy do szkół średnich i na studia, matury i sesje egzaminacyjne;
g) wydarzenia w kraju i na świecie, wybory i klęski żywiołowe.
III BŁĘDY
1. Za dużo wezwań, nie może być więcej niż 6.
2. Inna kolejność wezwań, można je zmienić tylko w szczegółnych okolicznościach np. chrzest.[/b]
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez madzia dnia 24 Mar 2010 14:05, w całości zmieniany 1 raz
|
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
